Jan Twardowski (ur. 1 czerwca 1915r. w Warszawie, zm. 18 stycznia 2006 r. w Warszawie) – ksiądz katolicki, prałat honorowy Jego Świątobliwości (zob. też Familiare Jego Świątobliwości), poeta, przedstawiciel współczesnej liryki religijnej.

Uczęszczał do Gimnazjum im. Tadeusza Czackiego w Warszawie, maturę zdał w roku 1935. W 1937 r. ukazał się pierwszy tomik jego wierszy pt. Powrót Andersena nawiązujący do poetyki Skamandra. W tym samym roku rozpoczął studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim, które ukończył dopiero po wojnie w 1947 r. W czasie II wojny światowej, podczas której zaginął cały jego wcześniejszy dorobek poetycki, był żołnierzem Armii Krajowej, uczestniczył w powstaniu warszawskim. Wskutek przeżyć z wojennych, w tym zniszczenia jego domu rodzinnego, w 1943 r. postanowił zostać księdzem.

W trakcie wojny w marcu 1945 r. zaczął naukę w tajnym Seminarium Duchownym w Warszawie. Naukę w seminarium kontynuował z przerwami do 1948r., kiedy to 4 lipca przyjął święcenia kapłańskie. W tym też roku uzyskał tytuł magistra filologii polskiej za pracę "Godzina myśli" Juliusza Słowackiego. Zaraz po studiach w seminarium przybył do parafii w Żbikowie k. Pruszkowa, gdzie był wikarym przez trzy lata. Zajmował się nauczaniem religii w szkole specjalnej. Od 1960 r. aż do emerytury był rektorem kościoła sióstr Wizytek w Warszawie, gdzie głosił kazania dla dzieci, którym później zadedykował m. in. zbiory: Zeszyt w kratkę oraz Patyki i patyczki.Od lat 1940. zaprzyjaźniony z Wojciech Żukrowski, który był pierwszym jego krytykiem, recenzentem i mentorem. Patrz strona oficjalna www.zukrowski.inf.pl , gdzie zamieszczono wspomnienie ks J. Twardowskiego o śmierci Żukrowskiego. Ks. Twardowski celebrował mszę podczas ceremonii jego pogrzebu i pierwszą rocznicę śmierci pisarza.

 

ks. Jan Twardowski, odwiedzający grób swoich rodziców, Katowice, cmentarz przy ul. Sienkiewicza, marzec 2000 r.

Wcześniej, bo już pod koniec 1945 r., powrócił do publikowania wierszy. Jego twórczość trafiła wówczas m.in. na łamy Tygodnika Powszechnego. Wielką popularność przyniósł mu wydany w 1970 r. tom Znaki ufności. W 1980 roku uhonorowano Twardowskiego nagrodą PEN Clubu im. Roberta Gravesa za całokształt twórczości, w 1996 roku Orderem Uśmiechu, w 2000 roku nagrodą IKAR oraz Dziecięcą Nagrodą SERCA a rok później TOTUS, która zwana jest również "katolickim Noblem". W 1999 r. Katolicki Uniwersytet Lubelski przyznał mu tytuł doktora honoris causa.

Zmarł wieczorem 18 stycznia 2006 r. w Warszawie. Pochowany w krypcie dla zasłużonych Świątyni Opatrzności Bożej, zgodnie z życzeniem prymasa Polski kardynała Józefa Glempa, a wbrew ostatniej woli księdza Twardowskiego, który chciał być pochowany na warszawskich Powązkach.